“فیلم لال” (Mute)، فیلم جدید نتفلیکس که با بودجه کلان ساخته شده بالاخره از راه رسیده است و این شبکه استریمی امیدوار است این فیلم که به کارگردانی “دانکن جونز” ساخته شده است، بتواند بر خلاف فیلم‌های قبلی “روشن” (Bright) و “تناقض کلاورفیلد” (The Cloverfield Paradox)، از نقد های منفی و کوبنده منتقدین در امان بماند.
متأسفانه باید به اطلاع شما و مسئولان این شبکه برسانیم که اولین بازخوردها نسبت به “فیلم لال“، لذت‌بخش نبوده‌اند. اکثر کسانی که نظر خود را در مورد این فیلم اعلام کرده‌اند بر روی مسائل مشترکی اتفاق نظر دارند؛ فیلم از لحاظ طراحی و گرافیک در سطح فیلمی مثل “بلید رانر” قرار دارد اما از لحاظ سرعت اتفاقات، طرح و رعایت تعادل در برخورد با مسائل سبک و سنگین کاملاً شکست‌خورده بنظر می‌رسد. در این راستا، در بسیاری از نقد ها اشاره خاصی به برخورد به مسأله پدوفیلی (میل جنسی به کودکان) به عنوان یکی از نکات پرسر و صدای فیلم Mute اشاره شده است.
فیلم لال همانطور که از نامش پیداست، به زندگی یک مسئول بار، که لال هم هست، با بازی “الکساندر اسکارزگارد” می‌پردازد که تمام شهر برلین را برای پیدا دوست دخترش جستجو می‌کند.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی سریال “۱۳ دلیل که چرا (۱۳ Reasons Why)”
با نگاهی سرسری به نقد های وارده به این فیلم شاید بتوان گفت که The Independent و The Guardian با دادن یک ستاره و The Telegraph نیز با دادن دو ستاره به این فیلم، مهلک‌ترین منتقدین فیلم لال بوده‌اند. در بخشی از متن روزنامه Telegraph آمده است که:”کارگردان، جونز، در همه جا بدنبال عشق و رابطه‌های احساسی می‌گردد اما متأسفانه در خیابان‌های برلین در ۴۰ سال آینده هیچ احساسات انسانی واقعی دیده نمی‌شود.”
مجلات و روزنامه های هالیوودی نیز دیدگاه منفی‌ای نسبت به این فیلم داشتند؛ همانطور که در زیرعنوان نیز خواندید، Variety در وصف فیلم لال این عبارات را به کار برده است:”یک فیلم علمی تخیلی با طراحی صحنه اغراق شده و بی‌هدف“. Hollywood Reporter نیز درباره‌ی این فیلم گفته است:”فیلم لال فیلمی است که اتمسفر خفه و مغموم آن بر فضای عاشقانه، پدرانه، جنایات و مجازات آن می‌چربد.”
در ادامه می‌توانید خلاصه‌ای از نقد های مهم فیلم Mute را بخوانید. همچنین باید بگوییم که این فیلم برای تماشا در شبکه نتفلیکس دردسترس می‌باشد.
The Independent – کریستوفر هوتون – ۱/۵
شاید تنها نکته مثبت این فیلم اشاره به مسأله کمتر نشان‌داده شده‌ی پدوفیلی یا ناهنجاری میل جنسی نسبت به کودکان باشد. پس از پایان داستانی مرتبط با یک آدم‌ربایی و مسخره بازی‌های “پاول راد“، این فیلم به شکل واقعاً عجیب و گیج‌کننده‌ای، خسته‌کننده و در عین حال ملودرام بنظر می‌رسد.
The Guardian – چارلز برامسکو – ۱/۵
با دیدن دست و پا زدن‌های جونز در اعماق تصوراتش، یک مخاطب عادی به این فکر می‌کند که استودیوهای بزرگ به چه روزی افتاده‌اند. در این فیلم هر جایی که مربوط به آینده انسان‌ها و زندگی آن‌ها در آینده ساخته شده است، با حقارت تمام همراه است !
The Telegraph – اِد کامینگ – ۲/۵
این فیلم هیچکدام از جذابیت های قابل توجه فیلم “ماه” (فیلم دیگری به کارگردانی جونز) را با خود ندارد. در بعضی از صحنه‌های فیلم بنظر می‌رسد که شخصیت اسکارزگارد که مسلماً (بخاطر لال بودنش) هیچ دیالوگی ندارد، در حال فرار از نقش خود است. فیلمنامه به رابطه‌هایی اکتفا کرده است که هیچکدام اندک شباهتی به دنیای واقعی ندارند. همچنین بازیگران نیز ضعف‌هایی آشکاری از خود بروز می‌دهند؛ مخصوصاً پاول راد که به هیچ وجه آن خشونت و خطری که از شخصیتش انتظار می‌رود را از خود بروز نمی‌دهد. کارگردان، جونز، در همه جا بدنبال عشق و رابطه‌های احساسی می‌گردد اما متأسفانه در خیابان‌های برلین در ۴۰ سال آینده هیچ احساسات انسانی واقعی دیده نمی‌شود.
Variety – پیتر دیبراگ
فیلم لال؛ یک فیلم علمی تخیلی با طراحی صحنه اغراق شده و بی‌هدف. فیلمی که به وضوح نیاز به شخصیت‌های جذاب‌تر و بیشتری داشته و به دنیای یک مسئول بار لال می‌پردازد که تمام برلین را در زمان آینده و در دنیایی تاریک در شهر برلین برای پیدا کردن دوست دخترش زیر و رو می‌کند.
The Hollywood Reporter – شری لیندن
تمام عناصری که برای فیلمی در ژانر علمی–تخیلی ساخته شده است در نظر گرفته شده اما با اینکه ترکیب آن‌ها نیز مناسب بنظر می‌رسد، داستان در زیر غباری از غم و اندوه کاملاً ناپدید می‌شود.
Uproxx – ایمی نیکولسون
باید واضح بگویم که فیلم لال (Mute) به هیچ عنوان یک فیلم خوب به شمار نمی‌رود. این فیلم به سختی توانسته در عین عجیب بودن، خسته‌کننده هم باشد. البته خلاقیت‌های جونز را ستایش می‌کنم، مثلاً توپ بولینگی که مثل یه تاس غول‌آسا بنظر می‌رسد، یا یک گاو تکه‌تکه شده که به دنبال استیک خود می‌دود یا تلفن‌هایی که آنقدر پیشرفته شده‌اند که تا قبل از شنیدن فریاد طرف مقابل، متوجه نمی‌شوید تماس کسی را پاسخ داده‌اید. در کل فیلم کاملاً سبک و سخیف بنظر می‌رسد.
LA Times – کوین کراست
سال‌هاست که جونز رؤیای ساخت این فیلم در را در سر می‌پروراند. اما هرچه ساخت فیلم جدی‌تر شد و به تم احساسی آن افزوده شد، جونز تعادل کمتری میان بخش‌های احساسی و منطقی ایجاد کرد. شخصیت‌هایی که در ابتدا واضح و شفاف هستند، به مرور زمان و با‌گذشت فیلم در باتلاقی از ماجراهای مختلف گرفتار شده و از مسیر اصلی خارج می‌شوند.
GameSpot – مایکل روگو
این فیلم یک جوک خنده‌دار درباره خودش است ! فیلم لال را می‌توان فیلمی ساخته شده از آهنگ Amish Paradise از Weird Al Yankovic بشمار برد؛ البته اگر فیلمساز نمی‌دانست که آن آهنگ در‌واقع کاملاً حالت طنزگونه داشت. می‌توان گفت که فیلم لال آنقدر مورد تغییر و تدوین قرار گرفته است که دیگر شخصیت‌های آن باهم هماهنگ بنظر نمی‌رسند یا می‌توان گفت حتی یک بازبینی هم روی آن صورت نگرفته است که در هر صورت، حاصلش این فیلم مفتضحانه است. البته با توجه به مدت زمان طولانی که جونز روی این فیلم وقت گذاشته است، حدوداً ۱۲ سال، حدس اول‌مان محتمل‌تر بنظر می‌رسد.
نظر شما چیست؟