۵۰ حقیقت جالب درباره‌ی فیلم پالپ فیکشن که احتمالا نمی‌دانستید

وینسنت: میدونی تو پاریس به کوارتر پوندر با پنیر چی میگن؟

جولز: اونجا هم بهش کوارتر پوندر با پنیر نمیگن؟

وینسنت: نه، اونا از سیستم متریک استفاده میکنن. نمیدونن کوارتر چیه دیگه.

جولز: خوب پس چی بهش میگن.

وینسنت: اونا بهش میگن، رویال با پنیر.

جولز: رویال با پنیر …

بعید است که یک طرفدار واقعی سینما و مکالمه بالا را به یاد نیاورد. مکالمه‌ی فراموش نشدنیه دو شخصیت فیلم “پالپ فیکشن” به کارگردانی کارگردان بزرگ، کوانتین تارانتینو. همانطور که می‌دانید هر کدام از صحنه‌های فیلم‌های تارانتینو پر است از ارجاعات و نکته‌های ریز و درشتی که قطعا با یکبار دیدن متوجه آنها نمی‌شوید. پس در این قسمت مقاله با ما همراه باشید تا به بررسی ۵۰ مورد از این حقایق بپردازیم.

۱- در ابتدای صحنه‌ی مشهور اوردوز کردن، کت وینستون را بر تن میا می‌توان دید. چند لحظه بعد، وقتی که میا مشغول روشن کردن سیگار می‌شود، کت بر تن او دیده نمی‌شود و در صحنه‌ی بعدی که سیگار روشن می‌شود، کت به طرز عجیبی دوباره بر تنش ظاهر می‌گردد.

۲- در هیچ جایی از فیلم مشخص نشده است که در انتها چه بلایی بر سر ماشین وینستون می‌آید. اما تارانتینو در مصاحبه‌ایی بعدها گفته بود که بوچ پس از کشتن وینستون، ماشین او را برمی‌دارد.

۳- ماشین شورلت مالبو مدل ۱۹۶۴ که وینستون با آن رانندگی می‌کنند در واقعیت متعلق به تارانتینو بوده است که در زمان ساخت فیلم (۱۹۹۴) دزدیده و تا سال ۲۰۱۳ پیدا نمی‌شود. در این سال به طور اتفاقی پلیس، دو جوانی که در حال باز کردن قطعات ماشینی بودند را دستگیر می‌کند و متوجه می‌شود که شماره شاسی ماشین دستکاری شده و ماشین سرقتی است. ماشین در نمایشگاهی به فروش می‌رسد و تارانتینو ماشین خودش را بعد از نزدیک به ۲۰ سال دوباره می‌خرد.

۴- ایزابل روزولینی (Isabella Rossellini)، مگ رایان (Meg Ryan)، دارل هنا (Daryl Hannah)، جوان کیوساک (Joan Cusack) و میشل فایفر (Michelle Pfeiffer) از بازیگرانی بودند که برای نقش میا (با بازی اما تورمن (Uma Thurman)) در نظر گرفته شده بودند. البته جولیا لوییس دِرایفِس (Julia Louis-Dreyfus) هم برای این نقش در نظر گرفته شده بود که طبق گفته‌ی مدیر برنامه هایش به دلیل قراردادی که او برای سریال ساینفیلد (Seinfeld) بسته بود، نمی‌توانست این نقش را قبول کند.

۵- کیف پول جولز در فیلم، متعلق به تارانتینو می‌باشد که نوشته‌ی روی کیف، به موسیقی متن فیلم “شفت (Shaft)” ساخته‌ی سال ۱۹۷۱ اشاره دارد. (ساموئل ال جکسون در سال ۲۰۰۰ به عنوان نقش اصلی در فیلم بازسازی شده ی شفت، نقش آفرینی کرد.)

۶- تارانتینو در ابتدا قصد داشت تا نقش لنس را در پالپ فیکشن بازی کند (ساقی مواد مخدر وینسنت). ولی چون می‌خواست که در صحنه‌ی اوردوز میا (در هنگام تزریق مستقیم آدرنالین به قلب)، در پشت دوربین باشد، نقش دیگری را برای خودش انتخاب کرد.

۷- وقتی که میا میلک شیک معروف ۵ دلاری رستوران را سفارش می‌دهد، گارسون از او می‌پرسد که “میلک شیکتون دوست دارین چیجوری باشه، مارتین_لوئیس یا آموس_ان_اندی؟”. گارسون در اینجا به شوی کمدی مارتین لوئیس و دین مارتین (دو سفید پوست) و همچنین به برنامه‌ی طنز آموس_ان_مارتین (دو سیاه پوست) اشاره می‌کند. در حقیقت گارسون از میا می‌پرسد که میلک شیکتون شکلاتی باشه یا وانیلی.

۸- سلاح‌های مختلفی که بوچ در سمساری امتحان می‌کند تا بتواند با آنها انتقام بگیرد، هر کدام ارجاعی است به فیلم‌های دیگر. چکش انتخاب شده از فیلم “جمعه ی سیزدهم  (Friday the 13^th part 2)”، چوب بیسبال از فیلم “سربلند (Walking Tall)”، ارّه برقی از فیلم “کشتار با ارّه برقی در تگزاس (The Texas Chain Saw Massacre)”  و شمشیر سامورایی برگرفته از فیلم “قاتل شوگان (Shogun Assassin)”.

۹- در ابتدا اما تورمن، نقش‌آفرینی در پالپ فیکشن را رد می‌کند، ولی تارانتینو با اصرار فراوان بآلاخره او را راضی برای بازی در فیلمش می‌کند. (تارانتینو حتی فیلمنامه‌ی فیلم را تلفنی برای تورمن می‌خواند.)

۱۰- ساموئل ال جکسون قرار بود تا در فیلم قبلی تارانتینو، “سگ های انباری (Reservoir Dogs)“، با کوانتین همکاری کند که به دلایلی این همکاری شکل نگرفت. بعد از آن تارانتینو کاراکتر جولز را به طور اختصاصی برای ال جکسون نوشت. پائول کالدرون (Paul Calderon) برای این نقش تست داد و نظر عوامل فیلم را به خود جلب کرد. ال جکسون بعد از شنیدن خبر، در حالی که مشغول فیلمبرداری فیلم دیگری بود به لس آنجلس پرواز کرد تا دوباره برای نقش جولز تست بدهد تا خیالش از گرفتن نقش راحت شود. در انتها کالدرون نقش کوچکی به عنوان مسئول نوشخانه را در پالپ فیکشن ازآن خود کرد.

۱۱- در تیتراژ پایانی فیلم، عنوان کافه دار فیلم به اسم “کافه دار” نوشته شده است. در صحنه‌ایی که “تیم راث” قصد دستبرد زدن به کافه را دارد، بعد از آنکه یقه‌ی کافه دار را می‌گیرد او می‌گوید” من قهرمان نیستم، من فقط یک کافه دارم”.

با ما بخوانید: ۲۳ شخصیت برتر فیلمهای کوانتین تارانتینو

ادامه مطلب در صفحه بعد