۱۰ شانس اصلی اسکار که در «جشنواره فیلم تورنتو» خودشان را نشان خواهند داد

«جشنواره فیلم تورنتو»، جشنواره بی‌ثباتی است. بعضی سال‌ها، تعدادی از فیلم‌های ارزشمندی که نام‌های بزرگی را در پشت خود دارند و می‌توانند از شانس‌های بالقوه جوایزی مانند اسکار باشند، در این جشنواره حضور دارند. بعضی سال‌ها نیز هجوم ناگهانی فیلم‌های بی‌نام‌ونشان که درخشش خاصی ندارند، به شما می‌گویند که زمان آن فرا رسیده که نام‌های جدیدی جوایز را از آن خود کنند. تقویم سینمایی سال ۲۰۱۸ با آن‌که آن‌چنان طلایی به نظر نمی‌رسد، متعلق به کارگردان‌های نام‌آشنا با آثار به شدت مورد انتظار است. کارگردان‌هایی مانند «آلفونسو کوران»، «بری جنکینز»، «کلیر دنیس»، «دیمین شزل»، «جیسن رایتمن» و «بردلی کوپر» که اولین فیلمش در مقام کارگردان با هنرنمایی «لیدی گاگا» به جشنواره آورده است.

موج اول برنامه‌های جشنواره، محدود به نمایش ۱۷ فیلم به صورت عمومی و ۳۰ فیلم به صورت محدود، اعلام شده است. تاکنون ما ۱۰ فیلم را در دسته «فیلم‌هایی که حتماً باید دید» دسته‌بندی کرده‌ایم تا فصل دیگری از جشنواره پرافتخار فیلم تورنتو ورق بزنیم. عناوین تمامی فیلم‌های ثبت‌شده در جشنواره، در وب‌سایت جشنواره قابل‌مشاهده است؛ ما در اینجا ده عنوان که برای دیدن آن‌ها لحظه‌شماری می‌کنیم را فهرست کرده‌ایم.

ستاره‌ای متولد شده است (A Star Is Born)

اولین باری نیست که فیلمی با این موضوع ساخته شده است. سال‌های گذشته، «جودی گارلند» و «باربارا استرسیند» در نقش یک ترانه‌سرا با صدای قدرتمند که توسط یک مربی آموزش می‌بیند تا ستاره درونی خودش را کشف کند، هنرنمایی کرده‌اند. این بار نوبت به «لیدی گاگا» رسیده که توانایی‌های بازیگری خودش را در یک نقش مهم به تصویر بکشد و نیز خواهیم دید که آیا «بردلی کوپر» در مقام کارگردان موفق خواهد شد یا خیر.

پسر زیبا (Beautiful Boy)

من از همین الان یک جعبه دستمال کاغذی برای استفاده در حین تماشای این فیلم آماده کرده‌ام. «استیو کارل» و «تیموتی شلمی» به ترتیب ایفاگر نقش یک پدر و پسر نوجوان هستند که پسر در دام مواد مخدر می‌افتد. فیلم بر اساس یک داستان واقعی از رمان پرفروشی به همین نام نوشته «دیوید شف» اقتباس شده است. بر اساس آنچه تاکنون در تیزرهای کوتاهی که از فیلم به نمایش درآمده است دیده‌ایم، بازیگران به شدت در نقش‌هایشان فرورفته و صحنه‌ها بار دراماتیک بالایی دارند. به عنوان پدر دو فرزند، موضوع فیلم برایم تا حدودی ترسناک است ولی مطمئناً فیلم را در اولین نمایشش خواهم دید.

اولین مرد (First Man)

«دیمین شزل» از معدود فیلم‌سازانی است که من او را از صمیم قلب دوست دارم و به کارش اعتماد دارم؛ و هرچه را که بسازد خواهم دید، حتی اگر ندانم درباره چه خواهد بود. دو فیلم پیشین او، «شلاق» و «لا لا لند»، هر دو بهترین فیلم‌هایی بودند که من در سال‌هایی که اکران شدند، دیدم؛ و حالا من برای دیدن «اولین مرد» بسیار هیجان‌زده‌ام؛ فیلم که درباره فرود در کره ماه است و «رایان گاسلینگ» ایفاگر نقش «نیل آرمسترانگ»، فضانورد مشهور آمریکایی است.

روم (Roma)

مانند شزل، من «آلفونسو کوران» را نیز در همه‌جا دنبال می‌کنم. «جاذبه»؟ «فرزندان انسان»؟ بهترین قسمت در مجموعه هری پاتر، «زندانی آزکابان»؟ حال ما به سوی «روم» می‌رویم. میدانیم که فیلم سیاه و سفید است، در مکزیک دهه ۷۰ روایت می‌شود، با دوربین ۶۵ میلی‌متری فیلم‌برداری شده است و با توجه به گزارش‌ها، فیلمی شخصی بر اساس داستان و تجربیات خود فیلم‌ساز است. پس گوش‌به‌زنگ باشید که خبرهای بیشتری در راه است؛ تا اینکه بالاخره خود فیلم را ببینیم.

نفرتی که تو می‌پراکنی (The Hate U Give)

گاهی رفتن به سینما و دیدن فیلم‌هایی که موضوعات آن‌ها چیزی مذموم ولی شایع در جامعه است، سخت و مشکل است. فیلم «نفرتی که تو می‌پراکنی» به خشونت‌های نژادی و تیراندازی به شهروندان افریقایی-آمریکایی توسط افسران پلیس می‌پردازد. تمرکز فیلم بر «آماندلا استنبرگ» (که در فیلم Darkest Minds نیز درخشید) است که ایفاگر نقش یک دختر نوجوان از یک محله فقیرنشین است که در یک مدرسه خصوصی تحصیل می‌کند. خواهیم دید چگونه تیراندازی پلیس، تعادل زندگی او را از بین خواهد برد.

بخوانید: نقد و بررسی فیلم “مرد مورچه‌ای و زنبورک” – بدون اسپویلر 

رقیب پیشتاز (The Front Runner)

«جیسن رایتمن» فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرده است. بعد از موفقیت‌های فراوان در اوایل دوران کاری‌اش با فیلم‌های «از سیگار کشیدنتان متشکرم»، «جونو» و «بالا در آسمان»، این کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس بااستعداد در سراشیبی افتاد و آثار ضعیفی مانند «روز کارگر» و «مردان، زنان و فرزندان» را ساخت. ابتدای امسال، این کارگردان موفقیت کوچکی با فیلم «تالی» به دست آورد و حالا برای دومین فیلمش در سال ۲۰۱۸ آماده می‌شود. با این حال ما منتظر دیدن این فیلم با بازی «هیو جکمن» در نقش یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری که ممکن است کمپین انتخاباتی‌اش را به خاطر یک رابطه نامشروع از دست بدهد، هستیم.

مربی مهدکودک (The Kindergarten Teacher)

این فیلم از محدود فیلم‌هایی است که پیش از آمدن به جشنواره، همه چیزش تمام‌شده بود. «نتفلیکس» توانست با مربی مهدکودک بازخوردهای مثبت زیادی را در «جشنواره فیلم ساندنس» به دست آورد؛ و همچنین توجه بسیاری به بازی «مگی گیلنهال» در این فیلم شده بود. فیلم، بازسازی‌شده یک فیلم اسرائیلی به همین نام است که نتفلیکس تصمیم گرفت آن را از زیر رادارها خارج کند و شانسش را در فصل جوایز امتحان کند. حال در تورنتو باید ببینیم که مهدکودک چه خواهد کرد.

بیوه‌ها (Widows)

«استیو مک‌کویین» فیلم‌های استادانه، گزنده و فراموش‌نشدنی‌ای ساخته است. از «۱۲ سال بردگی» تا «شرم». مک‌کویین نمی‌ترسد که به موضوعات سخت ولی مهم در فیلم‌هایش بپردازد و آن‌ها را با صداقت و محبت بسیار می‌سازد. منصفانه سخن بگوییم، آنچه تاکنون از بیوه‌ها نشان داده‌شده، چیز جالبی نبوده است. چهار زن بیوه که تلاش می‌کنند قسمتی از امپراتوری جنایی شوهرانشان را بردارند؛ اما ما به مک‌کویین اعتماد داریم؛ علاوه بر اینکه بازیگران فیلم نیز یکی از دیگری بهتر هستند.

اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند (If Beale Street Could Talk)

«بری جنکینز» چگونه موفقیت فیلم برنده جایزه اسکارش، مهتاب را تکرار خواهد کرد؟ پاسخ این سؤال را بعد از دیدن اقتباس او از رمان «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» چاپ سال ۱۹۷۴ «جیمز بالدوین» خواهیم فهمید. داستان روایتگر تلاش‌های یک زن برای رهایی معشوقه‌اش است که به اشتباه به زندان افتاده است؛ و این کار را باید پیش از به دنیا آمدن فرزندشان انجام دهد. موضوع بسیار مناسب برای ماجراجویی به نظر می‌رسد؛ مخصوصاً از منظر دید جنکینز. بالاخره خواهیم فهمید که آیا مهتاب تنها یک جرقه ناگهانی بوده که دیگر تمام شده یا شروعی بر یک کارنامه پربار خواهد بود؟

برادران سیسترز (The Sisters Brothers)

فیلم‌های وسترن کم تعداد هستند و وسترن‌های خوب، نادر؛ اما وقتی «ژاک اودیار» تصمیم گرفت که «خواکین فینیکس»، «جان سی. ریلی»، «ریز احمد» و «جیک گیلنهال» را در یک وسترن انتقامی با تم کمدی به تصویر بکشد، ما برادران سیسترز را در صدر فهرست فیلم‌های مورد انتظارمان قرار دادیم؛ به دلیل اینکه ما این چهار مرد را در همه‌جا دیده بودیم و حالا همگی دورهم جمع شده‌اند. در حقیقت فیلم برادران سیسترز مانند خامه روی کیک می‌ماند!

بخوانید: معرفی و بررسی فصل اول سریال پیکی بلایندرز

برای آگاهی از سایر اخبار جشنواره فیلم تورنتو با آلبالو همراه باشید.