پراوادا نشریه ای است سرخ فام همچون آن دست زئوس و تکانه ای است آبی رنگ همچون حس زندگی و انگیخته ای سفید به اندازه ی قدرت ایماژگون تصاویر. این نشریه با نامی مختصر و منحصربه فرد خود، به دنبال انقلاب است. انقلابی درونی و احساسی با ابعادی جدید از این گوی سحرآمیز. پراوادا نوید گشایش ابعاد جدید برای دوباره انگاری تصاویر رویایی درون ماست که گویی به خلوتی رفته اند و منتظر صور اسرافیل اند. در این مجله به آثار مهجور و کمتر دیده شده پرداخت شده و از همه مهمتر، به برخی از فیلمهای شاخص به صورت فرمالیستی و نقد ساختارگرا بر مبنای تئوریک و آکادمیکش می پردازدیم تا بستری باشد برای علاقه مندان و مخاطبان جدی سینما.
پراوادا را در وهله ی نخست نباید با پروادا، نشریه ای روسی اشتباه گرفت. البته پروادا به روسی یعنی حقیقت اما پراوادای ما یک نام اختصاری و ابداعی است که بیشتر نقش یک ایماژ را بازی می کند. ایماژی که با عدالت و حقیقت و عشق درهم آمیخته تا ققنوس خفته در خاکسترهای گمنام را بیدار نماید و تفرجگاهی باشد برای عاشقان سینما. پراوادا به دنبال تصویر سازی انگیخته پنهان و گم شده ی بصری است، پرداخت به آثار کمتر دیده شده ولی اثرگذار که با نگاهی دیگر می خواهند از نو هنر مسخ کنندگی خود را از دل گداخته های حسی بیازمایند. تیم نویسندگان و فعالان پراوادا که در شروع کار علی الحساب فقط چند نفری هستند، بر صفحه های سرخ فام این نشریه به قلم رانی مشغول بوده تا بتوانند دریچه ای حتی به اندازه یک سوراخ برای دیدن، به سبکی دیگر را معرفی نمایند. در هویت این قلم های در دوات زده شده و مسلح به پرهای تجربه و دانش تئوریک، جوهرهای سیاسی به کار نمی آیند و طومارهای آماده به نوشتن سیاس های ایدئولوگ بر روی میز ما جایی نداشته و بیشتر آنها را به عشقبازی با زباله ی کنار شومینه دعوت می کنیم.
پراوادا در بند بند واژگانش تقدیم به میل جاودانه ی دانستن مخاطبش می باشد و تنها سود آن، تکامل و تناسب و تعامل انگیخته های زندگی با طعم سینماست.
نظر شما چیست؟